Początek mojej pracy pedagogicznej przypada na lata sześćdziesiąte XX wieku. W 1962 roku rozpocząłem pracę, jako nauczyciel matematyki, w szkole Podstawowej w Chynowie. 

Po dwóch latach otrzymałem propozycję awansu na stanowisko kierownika szkoły w Zalesiu (w gminie Chynów). Przyjąłem tę propozycję i w roku szkolnym 1965/66 rozpocząłem tam pracę. Placówką tą kierowałem do roku 1970. Wówczas to władze oświatowe powierzyły mi nowe zadania pedagogiczno-administracyjne, tym razem na terenie miasta i gminy Mogielnica.

Pracę w Szkole Podstawowej nr 2 w Mogielnicy podjąłem 1 września 1970 roku, jako kierownik szkoły (tak wówczas określało się funkcję kierowniczą osoby zarządzającej placówką oświatową). Kierowałem też dwuletnią Zasadniczą Szkołą Rolniczą, zlokalizowaną w budynku szkoły podstawowej. Nauczycielami zawodu w tej szkole byli małżonkowie: Halina i Zbigniew Wrzosek.

Od 1972 roku pełniłem (według nowej nomenklatury) funkcję dyrektora Szkoły Podstawowej nr 2, a następnie – po wprowadzeniu w 1973 roku reformy szkolnictwa, w wyniku której powołano do życia zbiorcze szkoły gminne – funkcję gminnego dyrektora szkół 

i jednocześnie dyrektora Szkoły Podstawowej nr 2 w Mogielnicy. Stanowiska te piastowałem do 1981 roku. Ze względu na sytuację rodzinną (moja rodzina się powiększyła), w roku 1981 zrezygnowałem z pełnionych funkcji. Dyrektorką szkoły została wówczas Pani Teresa Jakóbowska. Ja natomiast kontynuowałem pracę pedagogiczną jako nauczyciel matematyki w Zespole Szkół Ogólnokształcących w Mogielnicy.

Kiedy w 1970 roku podjąłem się kierowania Szkołą Podstawową nr 2, na terenie obiektu szkolnego trwały intensywne prace, związane 

z modernizacją i rozbudową szkoły. Od pierwszych tygodni zaangażowałem się w działania Społecznego Komitetu Rozbudowy, w którym aktywnymi działaczami byli m.in.: pan Czesław Pawlak – jeden z rodziców, pan Arkadiusz Staniszewski (zajmujący się księgowością Komitetu), a także pan Marian Nowicki, emerytowany nauczyciel muzyki – wielki społecznik i inicjator czynów społecznych. W ramach modernizacji i rozbudowy, w szkole powstała nowa sala gimnastyczna z zapleczem sanitarnym, pedagogicznym i sportowym (stanowiła ona nowe skrzydło budynku od strony boiska sportowego). W dalszej kolejności powstało też drugie skrzydło szkolne od strony drogi głównej z Mogielnicy do Grójca, a także dwa bliźniacze budynki Domu Nauczyciela, z zestawami mieszkań dla 4 rodzin nauczycielskich w każdym z nich.

W budynku szkolnym dokonano licznych modernizacji i przebudowy: zlikwidowano kaflowe piece grzewcze i założono centralne ogrzewanie, wymieniono podłogi i oświetlenie. W części podziemnej,
w pomieszczeniach zmodernizowanych po dawnej sali gimnastycznej Państwowego Liceum Pedagogicznego, zorganizowano stołówkę szkolną z zapleczem kuchennym. Na tym samym poziomie budynku urządzono toalety i wyposażono je 

w bieżącą wodą. Obiekty szkolne zmieniły się nie do poznania. Wymieniono okna, pokrycie dachowe szkoły, ocieplono i otynkowano ceglany budynek główny, dobudowano dla uczniów szatnię 

(od strony miasta). Znaczącą pomoc w wyposażeniu kuchni 

i stołówki otrzymaliśmy od Komendy Stołecznej Milicji Obywatelskiej w Warszawie, z którą nawiązaliśmy współpracę, w związku
z udostępnianiem jej budynku szkolnego na okres wakacji, w celu organizowania w nim kolonii letnich dla dzieci pracowników Komendy Stołecznej MO. Radykalne i bardzo korzystne zmiany obiektu szkolnego Zbiorczej Szkoły Gminnej były efektem ogromnego zaangażowania wielu osób: rodziców, nauczycieli 

i uczniów, a także miejscowych władz.

Nasza szkoła, a było to w tym okresie raczej rzadkością, posiadała 

w pełni wyposażony gabinet dentystyczny, z lekarzem stomatologiem (panią doktor Sitarek), co zapewniało profilaktykę 

i bieżącą opiekę stomatologiczną uczniom oraz nauczycielom.

Dzięki moim licznym staraniom w Kuratorium Oświaty i Wychowania
w Radomiu, Szkoła Zbiorcza uzyskała autobus na dowóz dzieci 

z rejonu szkoły w Główczynie, w związku z obniżeniem stopnia organizacyjnego tej placówki. Dowóz uczniów utrzymany był do roku 1984 (dopóki istniały ZSG).

Zbiorcza Szkoła Gminna obejmowała swoim zasięgiem wszystkie szkoły podstawowe i przedszkola znajdujące się w miejscowościach należących do gminy Mogielnica, tj. w Borowem, Brzostowcu, Główczynie, Kozietułach, Michałowicach oraz Szkołę Podstawową 

nr 1 w Mogielnicy. W zakresie moich obowiązków było nadzorowanie funkcjonowania wszystkich wymienionych wyżej jednostek. Realizację tego zadania ułatwiało mi posiadanie przydzielonego przez Inspektorat Oświaty i Wychowania w Grójcu samochodu osobowego Nysa, którym mogłem dotrzeć, wraz z wizytatorami 

z kuratorium oświaty, na czas wizytacji do poszczególnych placówek. W ramach nadzoru administracyjnego, dyrektorowi gminnemu podlegał także miejscowy Dom Dziecka, zlokalizowany 

w obiektach dawnego internatu Państwowego Liceum Pedagogicznego (tzw. Belweder). Dzieci z tego domu uczęszczały 

na zajęcia szkolne do Zbiorczej Szkoły Gminnej.

Poza zajęciami dydaktycznymi nasza szkoła tętniła bogatym życiem pozalekcyjnym. Funkcjonowało w niej wiele przedmiotowych kół zainteresowań, prężnie działały drużyny zuchowe i harcerskie ZHP (szczepową ZHP była pani Ewa Szczepańska, nauczycielka matematyki), szkolny chór i orkiestra (pod kierownictwem pani Teresy Niedbałko, nauczycielki języka polskiego i muzyki) oraz pani Emilii Miazgi (nauczycielki wych. muzycznego i nauczania początkowego – później Emilii Sztejmer). Wiele osiągnięć miał także szkolny zespół wokalny, który uzyskiwał nagrody i wyróżnienia podczas licznych konkursów na szczeblu wojewódzkim. Zespołem tym kierowała pani Teresa Niedbałko (moja żona).

W budynku Zbiorczej Szkoły Gminnej swoją siedzibę miała również Komenda Hufca ZHP w Mogielnicy. Od 1976 roku komendantką hufca była druhna Teresa Niedbałko, a po jej odejściu – dh. Krystyna Włodarska.

Przy Zbiorczej Szkole Gminnej funkcjonowało – do 1984 roku – tzw. Kolegium Dyrektorów. W ramach tego kolegium regularnie odbywały się spotkania kadry kierowniczej wszystkich placówek oświatowych miasta i gminy. Na naradach omawiane były lokalne oraz globalne problemy oświaty i wychowania, wymieniano poglądy, a także planowano działania niezbędne dla usprawniania poszczególnych jednostek. Niejednokrotnie na spotkania Kolegium zapraszani byli przedstawiciele różnych organizacji, współpracujących 

lub związanych z oświatą na terenie gminy Mogielnica.